Wat doe je als je spontaan een reis boekt naar een plek of stad waar je nog nooit geweest bent? Je vrienden en familie vragen welke highlights je moet bezoeken natuurlijk! Vooral mijn beste vriendin kwam met veel suggesties, maar er is een bezienswaardigheid die eigenlijk iedereen noemt: de parken van Valencia. Dit is volledig terecht. Want als ik terugkijk op onze vakantie dan zijn we eigenlijk elke dag wel in het park geweest, niet alleen om te wandelen of te fietsen maar ook om de nodige dutjes te doen (vooral ik).

We hebben een klein deel van het park ontdekt op onze eerste dag in Valencia. Tussen het slenteren door de stad en het drinken op terrasjes door is het een fijne plek om even in de schaduw te wandelen of uit te rusten. Het park heeft ons echt aangenaam verrast. Dit komt niet alleen door de chille sfeer die er hangt, maar ook doordat er veel te doen is in het park. Een van de dingen die je in het park niet mag missen, als je net als ik en Coert dol bent op natuurhistorie, is het kleine natuurhistorische museum. Hoewel het museum niet groot is, heeft het wel een mooie collectie fossielen, schelpen en mineralen. Vooral de oude kasten maken dat de collectie volledig tot zijn recht komt. 

Als je het park bezoekt, dan valt er iets meteen op. Het Turiapark is veel lager gelegen dan de rest van Valencia. Je moet een trap of een schuine kant aflopen om in het park te komen. Waarom dit zo is, was voor ons een raadsel. Gelukkig werd het mysterie tijdens onze fietstour op de tweede dag ontrafeld. Het park was namelijk vroeger een rivier en door de vele overstromingen die telkens delen van de stad teisterden en vernielden, besloot men om de rivier droog te leggen en op de vruchtbare rivierbedding een groot groen park aan te leggen. Uiteindelijk is het park in 1986 officieel geopend.

Vooral het laatste deel van het park dat zich aan de kant van de Middellandse zee bevindt is ontzettend bijzonder. Het lijkt in niets op parken die ik al eerder heb gezien. Er staan meerdere grote witte gebouwen met ieder een eigen functie. Er werd ons verteld dat al het wit op de gebouwen mozaïek is. Je kunt je dus wel voorstellen hoeveel tijd en geld dit gedeelte van het park heeft gekost. Na de oplevering van dit parkdeel liepen de kosten nog hoger op. Zo bleek de lijm die gebruikt werd voor het mozaïek niet bestand tegen het weer. Door de hitte en de regen liet de lijm los. Alle steentjes moesten hierdoor opnieuw geplakt worden. Een hele grote onderneming dus. Kijk maar eens goed naar de gebouwen en bedenk dan hoeveel tijd en geld er in dit deel van het park zit. Echt bizar!

Wat het Turiapark verder nog bijzonder maakt is het feit dat verschillende architecten verschillende delen van het park hebben ontworpen. Dit betekent dat elk deel van het park zijn eigen charme heeft en uniek is! De reden achter deze verschillende secties in het park is een wedstrijd. Verschillende architecten deden mee. Het beste ontwerp zou uiteindelijk gerealiseerd worden. Dit kreeg echter een bijzondere wending toen alle deelnemende architecten evenveel stemmen kregen. Alle architecten hadden het winnende idee. Het resultaat? Een park dat op bijna elke hoek verschillende ontwerpen en sfeer bevat.

Naast het bezoeken van het Turiapark hebben we tijdens onze fietstour een flinke ronde gemaakt door het historische centrum van Valencia. Tijdens deze ronde maakten we kennis met de hoogtepunten van het oude stadscentrum: het smalste huis van Valencia, Mercado Central en het oude gerechtsgebouw. Door de extra informatie die je krijgt tijdens de fietstour weet je opeens naar welke gebouwen je kijkt en wat de historische waarde ervan is. Een leuke bijkomstigheid van deze tour is dat je de stad niet alleen ziet maar ook proeft. Een klein glaasje Agua De Valencia en Horchata introduceren de typische smaken van Valencia. Kortom, wil je Valencia op een andere manier leren kennen? Ga dan zeker naar het Turiapark en boek een fietsgids!